Żołnierze znad Sekwany | GPC

– Republika Francuska ma największe siły zbrojne w całej wspólnocie europejskiej. Do dyspozycji zwierzchnika sił zbrojnych – prezydenta François Hollande’a jest ponad 200 tys. wojskowych. Władze w Paryżu wciąż inwestują w wojsko, w wyniku czego rośnie jego wartość bojowa. Oprócz żołnierzy w armii pracuje także personel cywilny – w dzisiejszym numerze „Gazety Polskiej Codziennie” pisze Roman Andrzej Stańczyk.

W rankingu globalnej siły militarnej (Global Firepower) francuskie siły zbrojne zajmują 5. miejsce na świecie (sklasyfikowano 126 krajów). Spośród ponad 66 mln Francuzów do potencjalnej służby wojskowej zdolnych jest ok. 24 mln mieszkańców Francji. Każdego roku w wiek poborowy wchodzi 775 tys. obywateli państwa nad Sekwaną. Obecnie stan wojsk to ok. 220 tys. żołnierzy. Są plany rozbudowy stanu liczebnego armii. Dodatkowo blisko 196 tys. Francuzów zostało przeniesionych do rezerwy. Obowiązkowy pobór do wojska został zniesiony w 2001 r.

Francja jest jednym z członków założycieli NATO. Przystąpiła do Sojuszu już w roku 1949. Warto zaznaczyć, że w związku z tym pierwszą europejską siedzibą Traktatu Północnoatlantyckiego był Paryż. W roku 1966 prezydent Charles de Gaulle podjął decyzję o wycofaniu V Republiki z wojskowych struktur Paktu Północnoatlantyckiego. Wówczas przeniesiono siedzibę organizacji do Brukseli, natomiast główne dowództwo wojskowe usytuowane zostało w Mons, na południe od Brukseli. Od tamtej pory aż do 1995 r. Paryż odgrywał w NATO rolę drugorzędną. Przebudzenie
i wzmożone zainteresowanieFrancuzów Sojuszem i jego rolą w zapewnieniu pokoju w Europie i na świecie datuje się od połowy lat 90. XX w. Wówczasto prezydent Jacques Chirac podjął starania zmierzające do przywrócenia uczestnictwa Francji w wojskowych strukturach Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego. Formalny powrót do zintegrowanej struktury dowodzenia NATO Paryż zawdzięcza już następcy Chiraca – Nicolasowi Sarkozy’emu. Nastąpiło to w roku 2009. Rok wcześniej francuski przywódca był inicjatorem przeprowadzenia aktualizacji Europejskiej Strategii Bezpieczeństwa. W 2013 r. kolejny prezydent Francji François Hollande doprowadził do opublikowania Białej Księgi o Bezpieczeństwie i Obronie Narodowej. Nowy dokument uwzględniał zagrożenia dla porządku wynikające m.in. z kryzysu ekonomicznego czy zmiany porządku sił na świecie powiązanych z arabską wiosną ludów i zagrożeniem terrorystycznym.

Więcej w dzisiejszym numerze „Gazety Polskiej Codziennie”

Źródło: Gazeta Polska Codziennie