Fotografia niemal od początku swojego istnienia towarzyszy wojnie. Zdominowała też ikonografię wojny polsko-bolszewickiej (1919–1921). W żadnym innym medium, oprócz grafiki użytkowej, obrazy tej wojny nie wybrzmiały równie mocno. Paradoksalnie, choć fotografowało wielu i byli wśród nich zarówno amatorzy jak i profesjonaliści, artyści i żołnierze, to fotograficzne zapisy tych lat nie są powszechnie znane i tylko dla nielicznych stanowią rozpoznawalny punkt odniesienia.
Wśród fotograficznych relacji z działań wojennych znajdziemy zdjęcia propagandowe, wykonywane z założeniem i zamiarem publikacji w prasie, i prywatne, pierwotnie nieprzeznaczone do oglądania poza gronem rodziny i przyjaciół. Przykłady tych pierwszych można zobaczyć w wyjątkowej skali, prezentujemy bowiem obszerny wybór z zespołu fotografii Warszawskiej Agencji Fotograficznej ukazujących wydarzenia roku 1920, zakupionego do zbiorów MNW już w maju 1921 roku.
Wszystkie te relacje stanowią katalog typowych tematów fotografii wojennej: portrety żołnierzy i żołnierek (po raz pierwszy formalnie dopuszczonych do walki zbrojnej), sceny z rekrutacji, ćwiczenia, marsze i przegrupowania, oczekiwanie na walkę i codzienne życie na froncie, wreszcie konsekwencje wojny – zniszczenia, jeńców, rannych i zabitych, ale też sceny powitań, ceremonie odznaczania i upamiętnienia.
Wystawa "Fotorelacje. Wojna 1920" to nie tylko próba przywrócenia fotograficznego obrazu wojny 1919–1921 historii i historii fotografii, ale przede wszystkim – naszej pamięci.
Źródło: https://www.mnw.art.pl/
1713885141.jpg)
1713881437.jpg)
