Kanada pragnie stać się jednym z największych na świecie producentów wodoru. Celem jest osiągnięcie zeroemisyjności kraju w 2050 r.
– Wodór może zmienić prawie każdy sektor naszej gospodarki – podkreślił O'Regan, minister zasobów naturalnych Kanady.
Rząd w Ottawie przeznaczył 1,5 mld dolarów kanadyjskich na wsparcie dla rozwoju produkcji nowych paliw.
Seamus O'Regan, który kilka dni temu przedstawił rządową strategię dla sektora produkcji i dystrybucji wodoru, powiedział, że do 2050 r. 30 proc. zapotrzebowania na energię w Kanadzie może zostać pokryte z wykorzystania wodoru w produkcji energii, a ta rozbudowująca się gałąź przemysłu może osiągnąć wartość 50 mld CAD.
- Wykorzystywanie wodoru do produkcji energii może być szczególnie istotne dla tych branż gospodarki, które trudno jest przestawić na zasilanie energią elektryczną; dotyczy to przede wszystkim wydobycia, transportu, wytwarzania prądu i produkcji przemysłowej – podkreślono w komunikacie ministerstwa zasobów naturalnych Kanady.
Spalanie wodoru nie tworzy zanieczyszczeń. Wodór może być wytwarzany przy wykorzystaniu zasilania wiatrowego czy słonecznego, wówczas mówi się o tzw. „zielonym wodorze”.
Rządowa strategia dla sektora produkcji wodoru zakłada, że Kanada stanie się jednym z głównych światowych dostawców i technologii ogniw wodorowych i zapewni miejsca pracy dla 350 tys. osób.
Zdaniem autorów strategii dzięki inwestycjom i partnerstwom w tym sektorze Kanada może znaleźć się wśród 10 najważniejszych dostawców wodoru na świecie, a szacuje się, że wartość tego rynku do 2050 r. wzrośnie do prawie 12 bilionów dolarów.
W Kanadzie mają powstać m.in. bazy dostaw dla krajowych i zagranicznych odbiorców.
W maju 2019 r. 23 kraje, w tym Kanada, wsparły inicjatywę rozwoju branży produkcji wodoru. Przyjętą obecnie kanadyjską strategię wodorową przygotowano z udziałem 1500 ekspertów w tej dziedzinie, organizacji rdzennych mieszkańców, naukowców, związków zawodowych, przedstawicieli przemysłu oraz lokalnych władz. Prace trwały trzy lata. Strategia ma być częścią federalnego planu dotyczącego klimatu.
Źródło: ministerstwo zasobów naturalnych Kanady
