Ciężko w słowach oddać uznanie dla tej wielkiej Polki. 10 rocznica śmierci Ireny Sendlerowej

Artykuł
prezydent.pl

Irena Sendlerowa, z domu Krzyżanowska (pseudonim „Jolanta”) była polską działaczką społeczną i kierowniczką referatu dziecięcego Rady Pomocy Żydom „Żegoty”. Ryzykując własnym życiem, przyczyniła się do ocalenia około 2 500 żydowskich dzieci przed śmiercią z rak niemieckich okupantów na ziemiach polskich. Otrzymała odznaczenia Sprawiedliwej wśród Narodów Świata i Order Orła Białego.

Po 16 listopada 1940 roku, kiedy Niemcy zamknęli getto warszawskie, Sendlerowa wchodziła na jego teren dzięki przepustce wydanej przez dyrektora Miejskich Zakładów Sanitarnych, Juliusza Majkowskiego. Jej działania w tym czasie miały charakter indywidualny. Odwiedzała przyjaciół i znajomych. Dostarczała żywność, lekarstwa, pomagała w wyprzedawaniu dobytku. Z czasem zaczęła pomagać przy organizacji zajęć dla dzieci, koncertów.

Najpewniej w styczniu 1943 roku nawiązała kontakt z Julianem Grobelnym „Trojanem”, prezesem Rady Pomocy Żydom „Żegota”. Włączenie się w strukturę tej konspiracyjnej polsko-żydowskiej organizacji umożliwiło połączenie wysiłków pracownic Wydziału Opieki. Przyjęła pseudonim „Jolanta”. Przekazywała pieniądze podopiecznym, wyszukiwała bezpieczne do ukrywania się lokale.

W celu ratowania dzieci żydowskich w sierpniu 1943 r. powołano Referat Dziecięcy „Żegoty”, którego kierowniczką została Irena Sendlerowa. Dzieci ukrywano w zakładach opiekuńczych (również zakonnych) i u rodzin prywatnych. W razie potrzeby zapewniano także fałszywe dokumenty i zasiłki pieniężne.

 

 

 

Źródło: Twitter, IPN, POLIN

Komentarze
Zobacz także
Nasze programy