Znakomity artysta Wiesław Rosocha przeszedł bardzo ciężką operację. Konieczna będzie długotrwała rehabilitacja, która pozwoli mu powrócić do zdrowia. Dlatego w sobotę o godzinie 18:00 w Bibliotece Uniwersyteckiej na ul.Dobrej 56/66 na wernisażu wystawy prac Wiesława Rosochy można będzie kupić plakaty z jego archiwum. Cały dochód ze sprzedaży zostanie przekazany dla ratowania Wiesława Rosocha.
Zajmuje się plakatem, rysunkiem, grafiką, ilustracją i projektowaniem książek. Urodził się w 1945 roku w Sokołowie Podlaskim.
W latach 1969-1974 studiował na Wydziale GrafikiAkademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom uzyskał w pracowni plakatu prof. Henryka Tomaszewskiego. W latach 1975-1978 był w ASP asystentem w pracowni malarstwa prowadzonej przez Teresę Pągowską.
W okresie stanu wojennego współpracował z wydawnictwami podziemnymi, biorąc udział w niezależnym życiu artystycznym, przy jednoczesnym bojkocie oficjalnego obiegu państwowego. W latach 1984-1989, ale i w późniejszych, uczestniczył w wystawach organizowanych przez Janusza Boguckiego i Ninę Smolarz, takich jak "Apokalipsa. Światło w ciemności", "Wieczerza, czyli Widzialne i Niewidzialne", "Powiększanie wyobraźni. Łączenie podzielonego". Tej ostatniej towarzyszył pierwszy w Polsce artystyczny billboard autorstwa Wiesława Rosochy. W 1990 roku współpracował z Pomarańczową Alternatywą w czasie jej akcji w Warszawie.
W ciągu lat artysta współpracował z wieloma teatrami – Teatrem Wielkim (Warszawa),Operą Novą (Bydgoszcz), Teatrem Rozrywki (Chorzów), Teatrem Wybrzeże (Gdańsk), Teatrem Nowym (Łódź), Teatrem Szwedzka 2/4, Lothe Lachmann Stowarzyszenie Artystyczne Poza, Teatrem Studio (Warszawa). Poza tym artysta nawiązywał współprace z licznymi wydawnictwami w Polsce i zagranicą (m. in. Czytelnik, PIW, Iskry, Albrecht Knaus, Hayakawa, Giunti Blu, Tyto Alba), czasopismami społeczno-kulturalnymi Charaktery, Tygodnik Powszechny i dodatkami do dzienników Rzeczpospolita i Gazeta Wyborcza.
Postawa artystyczna i wybory życiowe Wiesława Rosochy były na początku związane z potrzebą bliskiego kontaktu z otaczającą go rzeczywistością społeczno-polityczną i kulturalną. Dowody tego dał już podczas realizacji dyplomu, w którego skład weszły prace związane - jak sam pisał - z krytyczną obserwacją rzeczywistości, zatytułowane "Łatwo zrobić dziurę w całym", "Tak krawiec kraje, jak mu materiału staje", "Przerwa herbatowa".
Chwilowo zafascynowany Jerzym Kosińskim, Rosocha zaprojektował 10 ilustracji, które w 1991 roku wydał w formie trzech plakatów, a w 1993 - jako serię pocztówek. Jak mówi artysta, te prace odnosiły się nie tyle do powieści "Malowany ptak", ale raczej do postaci Kosińskiego.
W jednym z następnych autorskich projektów artysta wydał na przełomie roku 1999 i 2000 dwa plakaty – jeden podsumowujący wiek XX, drugi próbujący prorokować najbliższą przyszłość trzeciego millenium. Po roku 2000 metodą sitodruku lub cyfrowo wydane zostały pojedyncze plakaty lub krótkie serie: "Węgry 56", "Nie zabijaj", "Wciąż masz chamie złoty róg, wciąż masz chamie czapkę z piór", "Hommage a Henryk Tomaszewski". Rosocha, mając silne poczucie własnej niezależności jako grafika, parając się plakatem i ilustracją nie tylko selekcjonuje realizowane zamówienia, ale też sam bywa dla siebie zleceniodawcą.
Prace wykonywane na zewnętrzne zlecenie najczęściej nie posiadają w fazie projektu liternictwa (inskrypcje wmontowywane są dopiero na etapie druku), tak więc artysta zaciera granice między sztuką czystą a użytkową. Stąd jego wykonywane ręcznie, bez pomocy komputera rysunki i podmalowywane kolaże mają przed drukiem charakter dzieł autonomicznych. Sprzyja temu klarowna, wysmakowana kolorystycznie forma i bogactwo wyobraźni artysty, które pozwalają na wieloznaczną interpretację jego prac.
Wykreowawszy własny, indywidualny język graficzny, artysta godzi w nim metaforyczne, surrealne, niepozbawione emocji postrzeganie świata z nieustannie żywą i zapładniającą tradycją chłodnej kalkulacji, której konsekwencją – jak pisał Janusz Stanny – jest "dzieło konstruowane z precyzyjnie zaplanowanych elementów definiujących cel, jakiemu to dzieło ma służyć". Uważny widz dostrzeże w plakatach i ilustracjach Rosochy umiejętność perfekcyjnego rozplanowania kompozycyjnych elementów, któremu towarzyszy znakomite opanowanie warsztatu malarskiego i graficznego. W centrum kompozycji artysta umieszcza zazwyczaj czytelny i mocny w działaniu znak graficzny, odnoszący się najczęściej do motywu ludzkiej głowy (bądź całej sylwetki), poddawanej mniejszej lub większej transformacji, ale prawie nigdy deformacji (np. "Trzy siostry", 1993; "Czarodziejski flet", 1994; "Zestaw podróżny do śmierci", 1995; "Hommage á Hoffmann", 2005; "Nie zabijaj"; 2006). Niekiedy ludzka głowa wchodzi w plastyczną interakcję z głową ptaka lub całą ptasią sylwetką (seria plakatów "Akuszerzy", 1988; "Malowany ptak" – seria ilustracji i plakat, 1988-1991; "Satyrykon'96", 1996). W wymienionych pracach (tak jak i w wielu innych) kluczem interpretacyjnym okazuje się motyw oka patrzącego jakby spoza obrazu, przeszywającego kolejne kolorystyczne i symboliczne warstwy; to wzrok, który ze sfery rzeczywistości transcendentnej nawiązuje kontakt z widzem-odbiorcą.
Artysta posługuje się niezwykle precyzyjnym rysunkiem, który dopełniają i wzbogacają sugestywne cięcia form wyłaniających się jedne spod drugich, niekiedy unaoczniające mistrzowskie opanowanie techniki kolażu. Aksamitne tony dużych płaszczyzn czerni i szarości, szarawego różu czy złamanego błękitu, są częstokroć bardzo subtelnie modelowane walorowo, to znów odcinają się mocnym kontrastem od sąsiedniej plamy czystej barwy. Symboliczne traktowanie barw pozwala widzowi rozróżnić skojarzone na płaszczyźnie papieru rzeczywistości: zmysłową i pozazmysłową, ich nakładanie się i dopełnianie, dialog i rywalizację.
Rosocha penetruje te rejony plastycznej wyobraźni, które okazują się pokrewne onirycznej, zmysłowej, przesyconej mroczną tajemnicą i perwersyjną erotyką prozie Brunona Schulza, Alfreda Kubina czy Jerzego Kosińskiego. Nie dziwi więc, że wizytówką stylu i metaforyki Rosochy jest cykl ilustracji do "Malowanego ptaka" Kosińskiego (1988), oparty na wyrafinowanym zestawie czerni, szarości i bieli, przy pomocy których artysta stapia w erotycznych epizodach ludzkie ciało z sylwetką ptasią.
Z kolei serii plakatów poświęconych Henrykowi Tomaszewskiemu ("Hommage à Henryk Tomaszewski", 2008-2009), składający hołd swemu nauczycielowi Rosocha rozwiązuje tytułowy temat finezyjnym i dowcipnym traktowaniem fizjonomii ojca polskiej szkoły plakatu - z jej charakterystycznymi, rozpoznawalnymi cechami: łysiną, okrągłymi oprawkami okularów, krzaczastymi brwiami.
Wiesław Rosocha jest laureatem wielu konkursów. Otrzymał m.in. nagrodę główną PTWK w konkursie na Najpiękniejszą Książkę Roku 1980 za opracowanie graficzne "Abelarda i Heloizy" Ronalda Duncana (Czytelnik, Warszawa), złoty medal na VI Biennale Plakatu w Lahti za "Hamleta" dla Teatru Ateneum (1985), złoty medal na VI Międzynarodowej Wystawie The Art Directors Club w Nowym Jorku za plakaty z serii "Akuszerzy" (1992), nagrodę im. Józefa Mroszczaka na 15. Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie za"Zestaw podróżny do śmierci" Susan Sontag dla Teatru Rozmaitości (1996), Grand Prix I Biennale Ilustracji w Aki Town (Japonia) za zestaw ilustracji (2001), Yusaku Kamekura International Design Award na 8. Międzynarodowym Triennale Plakatu w Toyamie (Japonia) za plakaty autorskie z cyklu "Nie zabijaj" (2006), srebrny medal na 9. Międzynarodowym Triennale Plakatu w Toyamie (Japonia) za plakaty z serii "Hommage á Henryk Tomaszewski" (2009), złoty medal na 24. Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie oraz na 11. Międzynarodowym Triennale Plakatu w Toyamie (Japonia) za plakat"Rosocha. Inne obszary, inne formaty" (2014 i 2015).
Ważniejsze wystawy indywidualne artysty odbyły się w galeriach warszawskich: Ściana Wschodnia (1977), Grafiki i Plakatu (1993), Pokaz (1994 i 2009), Studio (2004), Green Gallery (2005), w kawiarni Relaks (2016), oraz w Ostrowie Wielkopolskim w Powiatowej Galeria Sztuki Współczesnej (2013), a także w Japonii – w Creation Gallery G8 w Tokio (1995) i wMuseum of Modern Art w Toyamie (2009), Finlandii – Taidejulistegalleria w Helsinkach (2001), na Węgrzech - w Instytucie Polskim w Budapeszcie (2005) i na Litwie – w Państwowym Muzeum Żydowskim im.Wileńskiego Gaona w Wilnie (2010). W 2003 roku Wiesław Rosocha był jurorem na 7. Międzynarodowym Triennale Plakatu w Toyamie.
W roku 2005 odznaczony przez Ministra Kultury brązowym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Informacje o twórczości artysty zawierają katalogi jego wystaw, zbiorowe opracowania na temat polskiego plakatu współczesnego, a także m.in. teksty: "Wiesław Rosocha" autorstwa Naboru Matsuury, opublikowany w czasopiśmie "Creation" (1993, nr 19, s. 50), "Wiesiek Rosocha" autorstwa Petera Gyllana w "Novum. World of graphic design" (2001, nr 07, str.62) oraz "Graficzne baśnie Wiesława Rosochy" autorstwa Piotra Dumały na stronie internetowej "Laboratorium Więzi".
Autor: Artur Tanikowski, listopad 2009, aktualizacja w opraciu o materiały nadesłane przez artystę: NS kwiecień 2017.
galeria plakatu W.Orła
http://polskiplakat.link2.pl/
Źródło: Telewizja Republika
